Hey allemaal en wat leuk dat je de nieuwe reisupdate weer leest! Deze keer een stuk sneller dan normaal gesproken want het lijkt mij het leukste om de reisupdate te schrijven terwijl ik nog op reis ben. Als ik in Nederland ben zal ik vast weer druk bezig zijn met andere dingen en dan kan het zomaar nog wel even duren. Ik heb de laatste tijd trouwens een beetje moeite met het posten van de updates want mijn website doet af en toe raar. Mocht iemand wat kennis hebben van WordPress dan zou ik graag wat vragen willen stellen als dat kan 😊
Momenteel zit ik op Bali en heb ik nog een dagje te vullen voordat ik morgen via Singapore naar Istanbul vlieg, daar heb ik dan nog 6 dagen totdat ik dus 14 juni weer in Nederland land! Ik ben de afgelopen weken door Sumatra en Java gereisd en daar gaat deze update dan over, komt ie!
Ik vloog van Bangkok naar Medan op Sumatra en had voor m’n eerste dagen al wat leuks op het programma, een meerdaagse jungle tour! Sumatra is namelijk één van de weinige plekken op de wereld waar je orang-oetangs in het wild kan vinden, en de jungle bij Bukit Lawang is daar het perfecte plekje voor. De orang-oetangs zijn hier jaren geleden naartoe ‘verhuisd’, een onderzoekster had namelijk geconcludeerd dat in deze jungle alles aanwezig was wat de apen nodig hebben. Hier werden dus o.a. gewonde apen naartoe gebracht om de diersoort te beschermen. Toendertijd werden ze gevoed maar momenteel gebeurt dat niet meer, de apen zijn zelfstandig geworden. Het is natuurlijk niet gegeven dat je de orang-oetangs ook echt tegenkomt, in de natuur weet je het immers nooit. Maar ik had geluk! Eigenlijk al bij de ingang van de jungle zagen we de eerste orang-oetangs in de boom zitten, heel gaaf! De druk was daardoor al gelijk van de ketel en zo konden we voor de rest genieten van de jungle tour. Er waren allerlei soorten dieren aanwezig in de jungle, naast de orang-oetangs waren er ook veel andere apen, maar er waren bijvoorbeeld ook mooie vogels. Het beste moest nog komen want later op de dag kwamen we een volwassen mannetjes orang-oetang tegen en die liep op een paar meter afstand langs ons! Dat was heel bijzonder. Los van de apen was de tour sowieso heel leuk, we sliepen aan een rivier op een matje en aten ons avondeten lekker daar. Het is altijd leuk om in de natuur te zijn, en zeker om er te slapen.
Na Bukit Lawang ging ik naar Berastagi, een plek dat wat hoger gelegen ligt en omringd is door 2 vulkanen. Eén vulkaan mag je momenteel niet beklimmen omdat die een paar jaar geleden uitgebarsten is, maar die andere kan je gelukkig nog wel beklimmen. Dat heb ik toen ook gedaan en het uitzicht was heel gaaf. Het leuke is ook dat er hotsprings beneden zijn, dus na een dag hiken kan je daar lekker ontspannen.
Op de dag dat ik weer wilde vertrekken had ik echter voedselvergiftiging opgelopen, dat was de eerste keer in al die tijd dat ik aan het reizen ben. Ik ga maar niet beschrijven hoe die dag eruit zag maar duidelijk was wel dat ik niet kon reizen. Ik had het geluk dat ik verbleef in een gasthuis waar ze super lief waren en goed voor me zorgden. Gelukkig voelde ik me maar 1 dag slecht en kon ik de volgende dag weer door.
Tuk Tuk, een plaats op het eiland in het meer van Lake Toba stond op de planning. Lake Toba is het diepste kratermeer van de wereld. Dit meer is ontstaan door de uitbarsting van de eerder benoemde vulkaan uit Berastagi. Vroeger stond het bekend als een party plek maar door de opkomst van Bali is het er tegenwoordig een stuk rustiger. Het was best gek om te zien, want de plek heeft dus nog wel heel veel hotels en restaurants die dus veelal leeg staan. Ik was daar met Niek en we hebben samen het eiland rondgescooterd. We kwamen nog een lokale voetbalwedstrijd tegen waar we gestopt zijn en later die avond vonden we zelfs een Nederlands restaurant die kroketten en frikandellen verkocht, die had ik al een tijd niet op! Ik was zo enthousiast om die kroket te eten dat ik de binnenkant van m’n mond verbrandde, maar dat was het wel waard 😊
Dan was het alweer tijd om Sumatra te verlaten. Misschien zou ik hier ooit nog wel terug willen komen. Sumatra is echt een groot eiland en de reistijden zijn behoorlijk lang, om alles te zien zou ik veel tijd kwijt zijn. Ik had er dus voor gekozen om naar Java te gaan. Ik vloog van Medan naar Jakarta, de hoofdstad van Indonesië. Ik denk niet dat iedereen dit weet maar Indonesië is nummer 4 als het gaat om aantal inwoners per land, nummer 4! Daar zou je toch niet snel aan denken? 275 miljoen mensen in totaal! En op Java woont ongeveer 55% van dat aantal. Bij aankomst merkte ik het ook gelijk al, Jakarta was ontzettend druk! Ik heb daar alsnog een leuke tijd gehad. Ik heb een walking tour gedaan met m’n hostel en daar zijn we onder andere naar de 2 vrijheidsmonumenten gegaan; het Nationale monument en de Nationale Moskee. De 4e grootste moskee op de wereld, er kunnen in totaal 200.000 mensen tegelijk bidden! Die Moskee is 2x per jaar volledig gevuld, ik denk dat dat wel gaaf zou zijn om bij te zijn.
Voor de rest was het ook leuk om de Nederlandse invloeden terug te zien. We hebben hier namelijk een flink koloniaal verleden, dat is nou niet bepaald iets om trots op te zijn maar daardoor fietsen er nu wel omafietsen op het plein van het vroegere Batavia en kan je poffertjes bestellen. Dat is dan wel weer leuk 😉. Veel woorden uit het Indonesisch komen uit het Nederlands, jullie kunnen vast wel raden wat de woorden kulkas, asbak, handuk, klamboe en pienter betekenen!
Vanuit Jakarta ging ik naar Bandung, en dat deed ik samen met Thomas. Die had ik leren kennen in m’n hostel in Jakarta en dat klikte goed. De rest van de reis zouden we samen zijn en dat was hartstikke leuk! Thomas is een hobby fotograaf maar als je naar z’n foto’s kijkt dan zou je denken dat het z’n fulltime baan is, die zijn namelijk echt mooi. Jullie kunnen er een paar vinden hier, maar mocht je meer willen zien dan kan je op Instagram zoeken op @thomas_kuipers. Ik heb geen toestemming gevraagd om de foto’s op de blog te zetten dus mocht de website uit de lucht zijn dan weten jullie dat ik een flinke rechtszaak aan m’n broek heb hangen 😉
We hadden niet heel lang in Bandung, dus deden we een 1-daagse tour naar de hoogtepunten: de White Crater, hotsprings & vele thee velden! Die tour was heel leuk. Het was een hele volle dag, we waren op pad van 6:30 tot 20:00! We deden de tour met Fanji en hij had dat heel leuk georganiseerd; zo hebben we bijvoorbeeld gezien hoe rijst verzameld wordt, meegedaan aan een voetbalwedstrijd met lokale kids & hebben we de dag afgesloten bij Fanji thuis met zijn familie.
De Nederlandse invloeden bleven maar komen want we hadden bij een lokale bakker in het centrum van alles gevonden! Saucijzenbroodjes, speculaas, gevulde koeken, noem maar op! Die hadden we natuurlijk goed ingeslagen, de volgende dag moesten we namelijk vroeg op dus het alvast hebben van een ontbijtje was niks mis mee.
Via Pangandaran, waar we nog met scooters naar de green canyon waren geweest, gingen we naar Yogyakarta. Dit is een beroemde bestemming voor backpackers, we hadden hier dus een paar dagen voor uitgetrokken. Bij aankomst van ons hostel kwamen we Robin en Pauline tegen die bij ons in de groep zaten voor de dagtour in Bandung, dat was gezellig! In Yogyakarta was genoeg te doen en hier hebben we 2 tours gedaan: één te voet en één te fiets. Voor de rest zijn we naar de 2 bekende tempels geweest, de Borobudur (Boedistisch) en de Prambanan (Hindoeistisch). Mocht je trouwens willen weten hoe het is om een celebrity te zijn, dan moet je naar Sumatra of Java. Het maakt namelijk niet uit waar je loopt maar iedereen zwaait naar je of wilt met je op de foto. Indonesiërs zijn gelukkig nog redelijk verlegen, daardoor durft niet iedereen om een foto te vragen. Maar als één Indonesiër over de dam is, volgen er meer!Â
Dan was het tijd voor om onze vulkanen behoefte te vervullen: 3 vulkanen in een week tijd! We begonnen met de Marbabu. Dit is een vulkaan vlakbij Yogyakarta waarbij je uitzicht hebt op de Merapi vulkaan. De Merapi is momenteel actief en je kan er soms lava uit zien komen! We hoorden eigenlijk niemand anders over het beklimmen van de Merbabu, maar Thomas had deze aangeraden gekregen van een vriendin. En dat was een hele goede aanrader! De rest van de week bleven we namelijk tegen elkaar zeggen dat we blij waren dat we deze gedaan hadden. Wij beklommen de vulkaan in 2 dagen, en bleven dus overnachten op de vulkaan. We deden dit met 1 gids en 1 porter (iemand die spullen meebrengt) en we waren bijna de enige Westerse toeristen op de vulkaan! Die ervaring was heel erg gaaf. Na de 1e dag hiken hadden we een schitterend uitzicht op de Merapi en we bleven een half uur gewoon stil kijkend naar dit prachtige uitzicht. Toen gaan slapen in onze tent en de wekkers om 3:00 zodat we bij zonsopkomst op de top zouden zijn. En dat is ons gelukt; we waren zelfs de eersten boven! Het uitzicht vanuit hier was zó ontzettend mooi. We hadden uitzicht op 7 andere vulkanen en de wolken in combinatie met de zonsopkomst maakten het nog mooier. Ja, dat was een onvergetelijke ervaring! 😀
Dan de 2 andere vulkanen: de Bromo en de Iljen. Hiervoor moesten we eerst met de trein naar Malang. Deze vulkanen zijn in tegenstelling tot de Merbabu juist super populair onder (Westerse) toeristen, maar ondanks dat waren het alsnog goede ervaringen. We hadden een tour van 20(!) mensen dit keer maar gelukkig was het een gezellige groep. Voor de Bromo hoef je behalve je wekker vroeg te zetten (om 1:45) weinig te doen, je wordt namelijk helemaal naar boven gereden. Het uitzicht hier was ook schitterend. We zijn daarna ook nog naar de krater gegaan en je waande je hier in een soort woestijn. Ook hier heeft Thomas schitterende foto’s gemaakt.
Voor de Iljen moesten we onze wekkers nog eerder zetten, namelijk om 23:20! Hiervoor moesten we ook nog een stuk hiken, het duurde ongeveer 1,5 uur om bij de krater aan te komen en nog 45 minuten om naar beneden te komen. Wat het zo lang maakte was met name de massa’s aan mensen dat daar ook was. Ik vond het in het begin een beetje te veel maar achteraf was het alsnog een goede ervaring. Iljen staat bekend om zijn blauwe vuur, en dit was heel gaaf om te zien. Er is veel zwavel in deze vulkaan te vinden en we hadden daar maskers voor gekregen. Ze hadden alleen tegen ons gezegd dat de rook niet giftig was en we onze maskers alleen in geval van nood moesten gebruiken. Dat bleek achteraf toch niet helemaal waar want de dag na de tour was bijna iedereen uit onze groep ziek geworden. Ik & een andere jongen zijn zelfs uit het niks flauwgevallen, dat was uiteraard geen pretje. Gelukkig zat ik op dat moment dus heb ik geen grote klap gemaakt maar het was wel eng. Mocht je dus naar de Iljen gaan, doe je masker de hele tijd op, niet alleen in noodgevallen 😉
Dat is dan ook gelijk de reden dat ik de blog aan het afmaken ben in het vliegtuig onderweg naar Istanbul. Ik was begonnen in Bali maar toen viel ik op een gegeven moment dus flauw. Alles gaat weer goed, dus maak je geen zorgen 😊. Ik heb nu officieel de regio Zuidoost Azië verlaten en ben weer onderweg naar Europa! Ik heb nog 6 dagen in Istanbul, dat vind ik leuk want daar ben ik nog nooit geweest. En daarna is het dus weer tijd om naar huis te gaan! Ik heb er zin in maar ik vind het tegelijk ook weer spannend. Ik heb ten slotte 1,5 jaar een compleet ander leven geleid. Het zal zeker even aanpassen worden maar dat is oké. Ik kijk er naar uit om iedereen weer te zien en zal hier dus ook veel tijd aan gaan besteden en veel energie uit halen. Ik vond het hartstikke leuk om deze updates te schrijven en dat heeft ervoor gezorgd dat ik altijd het gevoel heb gehad nog contact te hebben met veel mensen in Nederland. Bedankt voor het lezen en de vele berichtjes die ik de afgelopen 1,5 jaar van iedereen heb ontvangen, het bracht altijd een glimlach op m’n gezicht als ik weer een berichtje ontving en ik dus wist dat iemand aan me dacht. Ik ga zeker nog een nieuwe update schrijven als ik weer in Nederland ben, het lijkt me leuk om die ervaringen op te schrijven en ook te reflecteren op de reis. En… ik heb in principe ook weer ideeën om nog een reis te gaan doen. Ik blijf in ieder geval waarschijnlijk geheel 2024 nog in Nederland en in die tijd ga ik even kijken hoe of wat. Ik ben nog steeds van mening dat deze jaren in m’n leven hét moment zijn om dit soort dingen te doen. En tot nu toe heeft het me weinig slechte dingen gebracht. We zullen zien, eerst maar even genieten van Istanbul. Tot snel weer, veel liefs! 😊