Na de reis in Thailand afgesloten te hebben, was het tijd om een nieuw land te gaan ontdekken: Cambodja! In Thailand kon ik lekker achterover hangen en werd de reis uitgestippeld door mijn lieftallig reisgezelschap maar nu ik op eigen benen stond, moest ik dat weer zelf gaan oppakken! Na wat gegoogle en rondvragen aan mensen die al in Cambodja geweest waren, kwam ik tot de conclusie dat ik tijdens oud en nieuw in Siem Reap (in het noorden) wilde zijn. Omdat de vliegtickets naar Siem Reap prijzig waren, vloog ik eerst naar de hoofdstad Phnom Pehn. Ik zag ook dat je ongeveer 2 weken nodig hebt om door Cambodja te reizen, en daar heb ik me aardig aan gehouden!
Phnom Pehn is dus de hoofdstad van Cambodja, maar online las ik dat het een stad is waar je niet een week hoeft te blijven. Het meest bekende in de stad zijn de S21 gevangenis en de killing fields en dat zijn helaas geen leuke herinneringen voor het land. In de periode 1975-1979 zijn hier minimaal 20.000 mensen omgebracht door het eigen regime wat destijds aan de macht was in Cambodja. Ik ben hier naartoe gegaan en kan je vertellen dat het een grote indruk heeft achtergelaten. Dit is niet de plek om in detail te treden over hoe en wat, maar met name de manier waarop de mensen werden gemarteld en vermoord is onmenselijk. Ik ben ‘blij’ dat ik dit aan het begin van mijn Cambodja trip heb gedaan, want daardoor kijk ik anders naar de lokale mensen om me heen. Zeker omdat dit zich niet eens 50 jaar geleden heeft afgespeeld, zeer recent dus.
De volgende dag was de viering van het nieuwjaar, en in de ochtend stapte ik op de bus richting Siem Reap. Op dat moment wist ik nog niet dat het een hectische dag zou gaan worden. De bus naar Siem Reap verliep volgens al mijn toekomstige busreizen in Cambodja; de buschauffeur om de 10 seconde toeterend allerlei manoeuvres aan het uithalen wat de hele bus het leven zou kunnen hebben gekost! Nee, dat is misschien een beetje overdreven maar spannend was het af en toe wel 😉. 2 Engelse jongens, die ik in mijn hostel in Phnom Pehn had ontmoet, hadden me uitgenodigd om met hun in een appartement te gaan zitten voor de komende 3 nachten. Ik had van tevoren al een hostel voor mijn 1e nacht en een ander hostel voor de overige 2 nachten geboekt, maar ik kon die van de 1e nacht annuleren zodat ik bij hun kon intrekken. Toen we wilden inchecken bij het appartement zag het er al een beetje vreemd uit, het hek was dicht en er was geen receptie. Na herhaaldelijk aanbellen en kloppen kwam er iemand naar buiten die aangaf dat hij daar gewoon woonde, en dat de hele plek helemaal niet te huur stond. Achteraf bleek er dus iemand wat foto’s te hebben genomen van zijn huis en dit aangeboden voor een paar nachten! Het was inmiddels al bijna 17:00 en wij hadden mooi geen plek om te slapen voor de drukste avond van het jaar daar! Na heel wat rondzoeken op de telefoons vonden we een hotel dat nog plek had. Helaas was het aan de andere kant van de stad, maar dat was niet anders. Wij in de tuktuk voor 25 minuten en we komen aan bij het hotel.
Misschien even goed om te benoemen; het nieuwjaar wordt in Cambodja gevierd op een iets andere manier dan bij ons. Iedereen koopt waterpistolen en de bedoeling is om iedereen volledig doorweekt te krijgen. Daarnaast mag je ook babypoeder in elkaars gezicht gooien/slaan.
Oké terug naar de tuktuk; deze zijn helaas niet dicht. Wij dus al semi gestrest én daarnaast krijgen we ook nog overal water en babypoeder over ons en onze tassen heen. Dat was een top begin van het nieuwjaar hoor! 😉. Maar het wordt nog leuker; toen we doorweekt aankwamen bij het nieuwe hotel vroeg de man wat we kwamen doen. Toen we aangaven dat we net geboekt hadden, zei hij dat het hotel sinds de start van corona dicht is en niet meer bestaat… Maar wij hadden toch echt een plek om te slapen nodig. Gelukkig was de man zo vriendelijk om ons wel de bedden aan te bieden, helaas voor ons was het hotel 2 jaar dicht en was er in de tussentijd niet altijd even goed schoongemaakt, haha… Maar goed, we hadden in ieder geval een plek om te overnachten. Die avond hebben we zelf ook waterpistolen gekocht en zijn we het nieuwjaar gaan vieren, en toen we terug kwamen waren we allemaal gesloopt!
Gelukkig kon ik mijn 2e en 3e nacht niet annuleren en had ik daardoor een plek om te slapen. Dat gold niet voor mijn Engelse reisgenoten en ik maak geen grap maar zij hebben voor beide nachten een plek geboekt die niet meer bestond. Ze stonden op de meest betrouwbare websites, maar waren toch echt dicht toen we er aankwamen. Gelukkig hebben ze uiteindelijk wel plekken kunnen vinden, maar het verliep op z’n zachtst gezegd allemaal niet zo soepel.
In Siem Reap zijn we ook naar het Cambodian circus gegaan, en dit is een aanrader voor iedereen die naar Siem Reap gaat. Het is met name gefocust op acrobatiek en het is allemaal heel vrolijk, een leuke avond uit! Ook Angkor Wat is het bezoeken waard. Dit is de grootste religieuze plek op aarde en je hebt er een tuktuk voor nodig om je rond te laten brengen. Ze zeggen dat het mooiste tijdstip bij zonsopgang is, maar wij vonden om 4:30 opstaan toch wel een beetje te vroeg. Het was overdag gelukkig ook erg mooi! 😉
Na 3 dagen waren we blij om richting het zuiden te gaan, waar we naar de eilanden gingen. Lekker bijkomen met de zon, de zee en het strand! We gingen met de nachtbus die in totaal 12 uur duurde, en ook dat was een avontuur. We kregen een 1 persoonsbed, die we met ze 2en moesten delen. En ik mocht die delen met een vreemde, dat is een leuke manier om elkaar te leren kennen! Helaas kwam er geen leuke meid naast me liggen maar een jongen uit Cambodja. Dat had wel als voordeel dat hij dun was, waardoor ik meer ruimte had 😊
De nachtbus hadden we overleefd en vervolgens hebben we kunnen uitrusten op de eilanden Koh Rong Sanloem en Koh Rong. Op Koh Rong Sanloem hebben we een snorkel en vis tour gedaan waarbij ik m’n eerste vis heb gevangen! En vervolgens hebben we alle vissen ook opgegeten, dat vond ik eigenlijk wel wat hebben, een beetje back to the basics. Na een grote gekko in onze badkamer gevonden te hebben waren we ook weer blij om het eiland te verlaten en naar Koh Rong te gaan. Hier hebben we echt 2 dagen kunnen uitrusten, want we hebben lekker op het strand geleefd daar!
Uiteindelijk moest ik weer terug naar de hoofdstad omdat ik zo dadelijk het vliegtuig richting Hanoi (Vietnam) pak. De busrit verliep helaas niet zo soepel, aangezien we 2x een klapband kregen! Gelukkig kan ik me op zulke momenten eigenlijk totaal niet irriteren, en zie ik er de humor wel van in. Ik heb nog nooit een klapband gehad, maar nu hadden we er 2 in 1 uur. Uiteindelijk kwam ik net over middennacht in m’n hotel aan, en kon ik heerlijk gaan slapen.
Deze reisupdate is al wat langer dan normaal maar toch nog even een stukje over het reizen zelf. Ik vind het met name grappig dat als ik zie dat ik 7 uur in een bus moet zitten (wat eerder regel is dan uitzondering) dat het me eigenlijk totaal niet meer uitmaakt, terwijl we in Nederland niet eens busreizen hebben van 7 uur. Merk ik toch een beetje dat ik me kan aanpassen 😊
Zoals ik net zei; ik stap zo dadelijk op het vliegtuig richting Hanoi en heb heel veel zin om Vietnam te gaan ontdekken. Ik heb daar afgesproken met een vriend die ik in Bangkok heb ontmoet en een andere vriend van hem sluit ook aan, dat wordt dus gezellig! Het plan is om in ongeveer een maand van het noorden naar het zuiden te gaan, maar plannen kunnen altijd veranderen. Jullie lezen de volgende update dus wel hoe het in werkelijkheid is gegaan! Bedankt weer voor het lezen en geniet van Koningsdag binnenkort, veel liefs! 😊
